bor-yoʻgʻi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bor—yoʻ-gʻi

Etimologiyasi

BOR-YOʻGʻ(I) 'barcha narsa(si)’. Uyiga oʻgʻri tushib, bor-yoʻgini shilib ketibdi. Bâr va yoq soʻz — larini juftlab tuzilgan bu otga nutq talabiga qarab har xil shaxs egalik qoʻshimchalari qoʻshiladi: bâr-yogʻimni, bâr-yogʻiŋni kabi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bisotida, ixtiyorida boʻlgan hamma narsa; boylik, bud-shud.◆  Qumda talanib, bor-yoʻgʻidan ajralgan kichik karvon sochilgan narsalarni yigʻib, otlarni egarlab, aravalarga qoʻshishga hozirlik koʻrdi. Mirmuhsin, Meʼmor.◆  Bechoraning bor-yoʻgʻi, pesho-nasidagi bolasi shu — bizning kelinimiz. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

2 Daragi, borligi yoki yoʻqligi. Bor-yoʻgʻini bilmayman. Bol tilaydi tomogʻim. Maqol. hi◆  Qancha elat Boysindan ketdi. Shuncha vaqtdan beri bor-yoʻgʻi maʼlum boʻlmay yotgan.. "Yodgor".

3 Hammasi boʻlib; atigi, faqat.◆  Ha, dar-voqe, choʻpon-choʻliqlar qishlogʻi bor-yoʻgʻi oʻn ikki xonadonli qishloq. "Oʻzbekiston qoʻriq-lari".◆  Tomonlarning kelishuviga muvofiq, bor-yoʻgʻi olti partiya oʻynalishi kerak edi. "Guldasta".◆  Biz bor-yoʻgʻi uch jonmiz, uch kosa yetadi. S. Siyoyev, Yorugʻlik.

Antonimlari

БОР-ЙЎҒИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

bor yoʻgʻi