bukur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

bu-kur

Etimologiyasi

BUKUR 'notoʻgʻri oʻsish natijasida biror qismi doʻmbayib oʻsgan’. B u k u r n i goʻr tuzatadi (Maqol). Bu soʻz qadimgi turkiy tilda ’qayir-’, ’eg-’ maʼnosini anglatgan bük- feʼlidan —(ü)r qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, II, 293); oʻzbek tilida oʻ unlilarining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: bük- + oʻr = boʻkür > bukur.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Umurtqa yoki koʻkrak qafasi-ning qiyshayib oʻsishi natijasida hosil boʻladigan doʻmboq, bukri joy. ■■◆  Oʻn besh yoshidan boshlab.. to shu damgacha erta-kech bukchayib ishlashga toʻgʻri kelgani uchun uning yelkasi bukur kabi, ortiqcha turtib chiqqan edi. Oybek, Tanlangan asarlar.

2 Shunday illati, nuqsoni boʻlgan odam. ◆ Bukur odam.

3 Egilgan, mayishgan, qiyshiq, bukri. ◆ Temir yoʻl yoqalab ketgan dala yoʻli bukur jiy-da tagida tugardi. S. Mahkamov, Shogird.

Antonimlari

БУКУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Ruscha _ru

bukur
1 горбатый; сутулый; // горбун;
2 согнутый; изогнутый;
3 горб.