chaqchaq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chaq-chaq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Xursandchilik, xushchaqchaqlik bilan qilingan suhbat; hangama. ◆ Bolalarning qizir suhbat, chaqchaqi. Q. Muhammadiy . ◆ Su-palarga, soʻrilarga toʻshalgan sholcha, gi-lamlarda odamlar chaqchaqi tinmaydi. H. Nuʼ-mon va A . Shorahmedov, Ota.

Chaqchaq urib 1) baland, yoqimli ovoz chiqarib. Bulbullar sayrar, kakliyushr chaq-chaq urib, har qush bir turda sayrab turib-di. "Nurali"; 2) xushchaqchaq, xursand boʻlib. ◆ Hamisha kulib, chaqchaq urib yuradigan dilkash odam edi u. M. Ismoiliy, „Odamiylik qis-sasi“ .

Antonimlari

ЧАҚЧАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chaqchaq:
◆ ~ urmoq быть в хорошем, весёлом настроении (шутить, хохотать, говорить громким голосом); ◆ bulbullar ~ urib sayrab turibdilar весело (оживлённо) поют соловьи; ◆ Bir kun otam ~ urib kirib keldi (М. Исмоилий, «Фарѓона т. о.») Однажды мой отец возвратился очень весёлым.