chiranmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashchi-ran-moq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Biror maqsadda bor kuchini ishga solib harakat qilmoq; ku-chanmoq. ◆ Buqa orqasiga tisarilib, uvvalo chirandi. "Sharq yulduzi" . ◆ Sandiq juda ogʻir edi, zoʻrgʻa zinaga yaqinlashtirib, chirana-chirana, tepaga olib chiqishdi. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Arava qilt etmas.. hoʻkizlar harchand chirangani bilan, arava joyidan jilmas edi. Oʻ. Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ .
2 {koʻchma |uz} {salb. |uz} Oʻz imkoniyatlarini hi-sobga olmay katta ketmoq; kerilmoq.
◆ -Chi-ranmang, polvon, — dedi kulib Oʻsarjon. Oybek, „O. v. shabadalar“
◆ Oʻzing joysiz [nooʻrin] chiranganingdek, meni ham oʻz yoningga tort-moqchi boʻlasan. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
◆ Alarga men: -Shohi Eron bilan urushaman, deb chiranmang, — dedim. M. Osim, „Karvon yoʻl-larida“
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashЧИРАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
chiranmoq
1 тужиться, напрягаться, делать усилия; Yashang, azamat, qalay non shirin ekanmi?- Qattiq,- dedi Toʻlqin, kulchani chiranib tishlab (Ѓ. Ѓулом, «Машъал») Браво, молодец, ну как, хлеб вкусный? - Чёрствый, - ответил Тулкын, с усилием вонзая зубы в лепёшку (с усилием кусая лепёшку);
2 перен. неодобр. бахвалиться, кичиться; chiranmang, polvon! не бахвалься, богатырь!; chiranib gapirmoq бахвалиться, кичливо говорить, хвастать.