chorbogʻ

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

chor-bogʻ

Etimologiyasi

CHORBOGʻ Bu ot chor sanok soni bilan (k.) 'mevali daraxtlar bilan band maydon' maʼnosini anglatadigan bov otidan (ТжРС, 141) tuzilgan boʻlib, ТжРСda 'mevadi daraxtlardan iborat bog' deb izoxlangan (445); OʻTILda 'shahardan tashqaridagi hovli-joyli, qoʻrgʻonli bogʻ, bogʻcha' deb (379) izohlangan. Bu ot tarkibidagi chor qismi aniq 'toʻrt' maʼnosini emas, badki 'har xil' maʼnosini anglatib qatnashadi, shunga koʻra chorbog oti 'xar xil mevadi daraxtlar bilan band sahn' maʼnosini anglatadi deyish mumkin.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. £■ LijU. — toʻrtta bogʻ: katta va kurkam bogʻ

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Shahardan tashqaridagi hovli-joyli, qoʻrgʻonli bogʻ, bogʻcha. ◆ Alisher Navoiy shahar tashqarisidagi chorbogʻiga koʻchib chiqdi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Chorbogʻlaringda mevalar pishib, tagiga tushib yotibdi. S. Nurov, „Narvon“ .

Antonimlari

ЧОРБОҒ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

chorbogʻ
дача, загородная усадьба с садом.