dabdaba

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dab-da-ba

Etimologiyasi

I a. a-1-ijj — dukur-dukur; baland ovoz; tantana

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Haddan tashqari tantana, larzaga keltiruvchi, vahimaga soladigan xatti-harakat, shov-shuv. ◆ Ilgarilashgan sari bazmning butun dabdabasi aniqroq sezilib, Yormatni bezovta qila boshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Podsho dabdaba bilan bozorga boribdi. "Zumrad va Qimmat" .

2 Manmanlik, gʻurur bilan toʻlib tosh-gan xatti-harakat; quruq vahima. ◆ Husayn Boyqaro.. qadam/shrini tetik bosib, dabdaba bilan chodirdan chiqdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Bir tannoz qiz zoʻr dabdaba bilan idoraga kirib keldi. "Mushtum" . ◆ Dadaboyning baland boʻlib dabdabasi, Oxir chiqdi dabdabasin dabdalasi. T. Yoʻldosh, „Attang“ .

3 Haddan ortiq ulugʻvorlik, hashamat; savlat, mahobat. ◆ Ulugʻbek madrasasining dabdabasi Registonga boshqacha tus berib turibdi. n ◆ Qachonlardir dabdaba bilan qurilgan ikki tabaqali naqshinkor darvo-zadan ichkariga kirishdi. "Yoshlik" . ◆ ..uning [ Shayboniyxonning] sallasiga qadalgan duru gavharlar, toʻniga tikilgan oltinu mar-varidlar dabdaba bilan yaltirab koʻzga tashlanadi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Dabdaba surmoq Davr-davron surmoq, shaʼn-shavkat bilan hayot kechirmoq. ◆ U ham xonlik qilib, podshohlik dabdabasini surib..

necha oy, necha yildan keyin oʻlib ketdi. “Murodxon”.

Antonimlari

ДАБДАБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dabdaba
1 пышность, великолепие, блеск; роскошь; помпезность; торжественность; ◆ ~ bilan пышно, с пышностью и великолепием; торжествено-важно;
2 важность, горделиво-надменное поведение, обращение, вид; спесь; ◆ ~ qilmoq важничать, вести себя горделиво-надменно; ◆ ~ dan tushirmoq сбить спесь (с кого-л.);
3 высокопарность, витиеватость; напыщенность.