dahana
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashda-ha-na
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashDAHANA Bu ot tojikcha dahan otiga (q.) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ekinga katga ariqsan suv olinadigan joy' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 216).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash\f. — kirish yoki chiqish
teshigi; toʻp, miltiq ogʻzi; daryoning etak qismi] 1 q.x. Ekinga suv qoʻyish uchun qi-lingan oʻyiq joy; ariqcha boshlangan joy. ◆ Safarbarov beixtiyor, goʻyo paxtazorga oʻt ketgandek, dahanadan dahanaga, uvatdan uvatga yugurdi. I. Rahim, „Zangori kema kapitani“ . ◆ Har bir brigada uch-toʻrt dahanadan suv ichardi. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan“ .
2 Suv oʻtadigan qisqa, tor oʻzan. ◆ Qoʻsh-chinordan bir yarim kilometr yuqorida biri yuz ellik, ikkinchisi yaqin yuz qadam keladigan ikkita dahana boʻlib, toshqin suvi shu yerlardan oʻtar ekan. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Xayribi irim-sirimga borib, tegirmonning suv aylanib tushadigan daha-nasidagi katta qora tol ostiga chiroq yoqib keldi. D. Nuriy, Osmon ustuni.
3 ayn. dahan 3. ◆ Ayvon dahanasi. Uy daha-nasi. yat Choyxona koʻchaning shunday dahana-sida, katta hovuzning boʻyida edi. Oʻ. Umar-bekov, „Sevgim, sevgilim“ . ◆ Hoji bobo charchagan kishilarday uh tortib, supa dahanasiga oʻtirdi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
4 Daraning boshlanish joyi; dara ogʻzi.
5 maxs. Pichoq qinining ogʻzi.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashДАҲАНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.