daho

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

da-ho

Etimologiyasi

'

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

a. 1-4.> — ziyraklik, zakovat; ayyorlik] 1 Favqulodda aql va zakovat, tengsiz ijodiy isteʼdod. ◆ Shahar /Navoiy/dagi koʻp narsalar Navoiy dahosini, uning buyuk insonparvarligini eslatib turadi. "Saodat" . ◆ Folklor xalq dahosining tuganmas bulogʻi boʻlib, yozma adabiyot har doim undan bahra olib keladi. "OʻTA" . ◆ Buyuklarga baxsh etgan daho, Ona xalqim, oʻzingsan buyuk. A. Oripov, „Yurtim shamoli“ .

2 Shunday fazilatga ega boʻlgan kimsa; geniy. ◆ \ Mansur:] Bu sher dahosiga ming yil umr ber! Bu elning faxridur shoir Alisher. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.

Antonimlari

ДАҲО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Tillar

• Turkcha: deha

Ruscha _ru

daho
гений; гениальность.