dakki

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dak-ki

Etimologiyasi

\hind. "dhakka" — zarb, turtki; iztirob

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Nojoʻya ish, xatti-harakat uchun aytilgan achchiq ran, qattiq tanbeh, taʼzir, koyish. ◆ Chakki yursang, dakki yersan. Maqol . U ◆ dakkilarga boʻsh kelmaydigan odam. Dakki yemoq (eshitmoq). yaya Ahmadjon dadasidan bir necha dakki eshitib, uyiga joʻnadi. "Yosh-lik" . ◆ Bolalar meni nega yomon koʻrishlarini aytsam, ular men tufayli yo onasidan, yo otasidan dakki eshitardi. X. Toʻxtaboyev, „Besh bolali yigitcha“ . ◆ Qilgʻilikni siz qildingiz, dakkini biz eshitdik. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

2 Nohaq turtki, xoʻrlash, tahqirlash. ◆ Choʻrilikdan qutuldim, endi boyning xotin-laridan dakki yemayman. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Yomon boʻlsang, kim koʻringandan dakki yeysan! N. Safarov, „Navroʻz“ . ◆ Har kishidan dakki yeyaverib, yuragim qonga toʻlib ketdi. Uygʻun, „Asarlar“ .

Antonimlari

ДАККИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.