davangirday

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

da-van-gir-day

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

, -dek 1 ijob. Gavdali, zabardast. ◆ Oʻn olti yoshga toʻlganda, Rah-matullo davangirday yigitga aylandi. "Sharq yulduzi" . ◆ Eshik ochilib, chorpahildan kelgan, davangirday bir yigit kirdi. "Fan va turmush" .

2 salb. Qomati beoʻxshov, qoʻpol; besoʻ-naqay, suyagi buzuq. ◆ Davangirday yigit. n ◆ Keksagina bir odam yelkasiga davangirday bir yigitni mindiribdi. X. Toʻxtaboyev, „Shirin qovunlar mamlakati“ . ◆ -Xanjarim qonga tashna, — dedi belbogʻiga oybolta qistirgan davangirday bir odam hozir boʻlib. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ . ◆ Ashurboy aka haddan tashqari daroz, sergoʻsht, suyaklari buzuq, davangirday odam edi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .

Antonimlari

ДАВАНГИРДАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

davangirday
разг. здоровенный; // верзила.