dezertir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

de-zer-tir

Etimologiyasi

fr. deserteur < lot. deser-tor — qochoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Xizmat qilayotgan harbiy qismini oʻzboshimchalik bilan tashlab ketgan yoki harbiy xizmat chaqiruvidan boʻyin tovlagan shaxs; qochoq.

2 Oʻzining fuqarolik vazifasini, davlat yoki jamoatchilik oldidagi burchini bajarishdan qochgan shaxs; qochoq. ◆ Tshshngni tiy, dezertir! A. Muxtor, „Tugʻilish“ .

Antonimlari

ДЕЗЕРТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dezertir
дезертир.