dialektika
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
di-a-lek-ti-ka
Aytilishi
Etimologiyasi
yun. dialektike — suh-batlashish, baxs qilish sanʼati
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1 fls. Tabiat, kishilik jamiyati va tafakkur taraqqiyotining umumiy qonuniyatlari haqidagi fan.
2 fls. Tabiat va jamiyatning abadiy harakatlanib va oʻzgarib turuvchi ichki zid-diyatlari, qarama-qarshiliklarini ochish hamda bu ziddiyat va qarama-qarshiliklar oʻrtasidagi doimiy aloqadorlik va kurash mohiyatini anikdashdan iborat falsafiy metod. ◆ Materialistik dialektika.
3 Biror narsaning harakati, rivoj-lanishi, taraqqiyot jarayoni. Tarix dialek-tikasi. m ◆ Endi bilsam, dialektika faqat kitobda emas, modda bor joyning hammasida bor ekan. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Mana, siz bilan biz ham dialektika qonuniyatlariga boʻysunib, katta hayot yoʻlini bosib oʻtdik. H. Gʻulom, „Zamin yulduzlari“ .
Sinonimlari
Antonimlari
ДИАЛЕКТИКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ruscha ru
dialektika
диалектика; ◆ tabiat ~si диалектика природы.
Sifat
dialektika