didli
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
did-li
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
1 Goʻzallikni, nafosatni his etadigan, undan estetik zavqola biladigan. ◆ Didli odam. Yuksak didli sanʼatkor. n ◆ Yuksak didli, bilimdon tomoshabin mazmun-siz qahqahadan koʻra, mazmunli jilmayishni afzal koʻradi. "OʻTA" . Nozik tabiatli, nozik didli bu ayol [Mukarrama opa
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
sahna kiyimi-miziing ham ijodkori edilar. "Saodat".
2 Aql-farosatli, fahmli, idrokli. ◆ Hamma yoqda didli, mehribon xotinning qoʻli sezilib turar edi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
didlik ayn. didli. ◆ [Rene] Xushroʻy, muloyim, didlikkina yigit ekan. Shuxrat, „Jannat qidirganlar“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ДИДЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
Ruscha ru
didli
1 со вкусом, обладающий тонким вкусом; взыскательный;
2 догадливый, сообразительный; ◆ ~ odam 1) человек со вкусом; 2) догадливый, сообразительный человек.