dilabgor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-lab-gor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. dilafgor. ◆ Yangilik bor, deb bir nimaning isini chikarding-u, mani dilabgor kilib ketding. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Jangchilar, Sasha oʻlib, dilabgor boʻlib, vzvodga qaytganida, tong yorisha bosh-lagan edi. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .

Antonimlari

ДИЛАБГОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dilabgor
с разбитым, истерзанным сердцем; опечаленный, огорчённый, преисполненный печали, страждущий.