diniy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-niy

Etimologiyasi

Dinga oid, dinga aloqador boʻlgan, dinga, ruhoniyatga tegishli. ◆ Diniy aqidalar. Diniy eʼtiqod. Diniy taʼlimot. Diniy adabiyot. n ◆ O nam diniy, dunyoviy kitoblarni oʻqigan, savodli, nihoyatda sabr-li, odamlarga mehribon ayol boʻlgan. Shuk-rullo, „Javohirlar sandigʻi“ . U [Toʻraxon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ oʻz eʼtiqodi bilan diniy odam boʻlib, namozini ham kanda qilmasdi, roʻzani ham. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin“ . ◆ Elmurod oqsoqol bilan eshon oʻrtasidagi diniy munozaraga arala-shishni lozim koʻrmadi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ДИНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

diniy
религиозный (относящийся к религии); ◆ ~ aqidalar догматы религии; ◆ ~ xurofotlar религиозные предрассудки; ◆ ~ eʼtiqod религиозные убеждения.