dirillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

di-ril-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Titrash, tebranish natijasida dir-dir ovoz chiqarmoq. ◆ Salyut zarbidan derazalarning oynasi dirillab ketdi. shsh ◆ Samolyot yengil dirillab, motor-lari betinim gʻoʻngʻilladi. "Yoshlik" . ◆ Nazarov stolga bir musht tushirdi. Piyola dirillab ketdi. A. Koʻchimov, „Halqa“ . ◆ Parovoz gudogi eshitildi. Uning uzundan-uzoq choʻziq qich-qirishi vokzalni dirillatib yubordi. N. Safarov, „Saodatning qissasi“ .

2 Silkinmoq, tebranmoq, zirillamoq. ◆ Badani dirillaydi. Yuragim dirillab ketdi. n ◆ Daryo shamolidan seskangan otning badani dirillab ketdi. S. Ahmad, „Iqbol“ . ◆ Agar kel-sam shu yerga, jigʻshiaydi yuragim, Yorim esga tushganda, dirillaydi yuragim. "Mushtum" .

Antonimlari

ДИРИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dirillamoq
1 дребезжать, издавать дребезжащий звук;
2 слегка вздрагивать, упруго покачиваться.