doʻndiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

doʻn-diq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Boʻyi-basti kelishgan, doʻm-boqqina, loʻppi; yoqimtoy. ◆ Doʻndiq kelinchak. Doʻndiq qizcha. n ◆ Anvar kelishgan, doʻndiq bola edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Bir doʻndiq, doʻmboqqa suqlanib boqdim, Orzular koʻkida qanotim qoqdim. Yo. Mirzo, „Oʻgʻil mehri“ .

Antonimlari

ДЎНДИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

doʻndiq
миловидный, хорошенький, пухленький, кругленький (о ребёнке, девушке); ◆ ~ qiz 1) миловидная, хорошенькая девушка; 2) обращение к девушке, примерно соответствующее русскому пышечка.