doʻngʻillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

doʻn-gʻil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 “Doʻngʻ” etgan ovoz chiqarmoq.

2 Noaniqyoki qoʻpol ran qilmoq; toʻngʻil-lamoq. ◆ Deraza tagida qovoq-tumshugʻini osiltirib oʻtirgan Musa koʻsa doʻngʻilladi. S. Ahmad . Hukm. ◆ Kampir yana doʻngʻilladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.

Antonimlari

ДЎНҒИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

doʻngʻillamoq
ворчать, бурчать, бормотать; u doʻngʻillab allanimalar dedi он что-то невнятно пробормотал.