dohiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-hiy

Etimologiyasi

arab. – ayyor, makkor; ziyrak, dono;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Favqulodda aql-zakovatga ega boʻlgan shaxs, oqil yoʻlboshchi. ◆ Nabilar, rasullar, dohiylar unda, Qabrlar, qasrlar turgandir qator. A. Oripov, „Yurtim shamoli.“ ◆ Dohiylar beshigini bedor tebratgan Sen — ona. Mirtemir, „Asarlar.“

Antonimlari

ДОҲИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dohiy
1 вождь; ◆ Lenin butun dunyo mehnatkashlarining genial ~sidir Ленин - гениальный вождь трудящихся всего мира;
2 гений.