doimiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-i-miy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Hamma vakt mavjud boʻlib, uzluksiz davom etib turadigan, muttasil. ◆ Doimiy gʻamxoʻrlik. v Yormat bu yerda doi-miy yashamas edi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Kitob — Jomiyning yaxshi doʻsti, ajralmas hamrohi, mutolaa va ijodiyot esa uning doimiy mashgʻuloti edi. Gazetadan .

2 Oʻzaro, uzluksiz, oʻzaro bogʻlangan. ◆ Soy bilan shabada tovushi qoʻshilib, doimiy bir kuy hosil qiladi. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-mokdar“ . ◆ Ogʻriq esa doimiy va borgan sari kuchayib boradigan boʻladi. H. Hakimov, „Oʻtkir appenditsit“ .

3 Abadiy, mangu. ◆ Doimiy doʻst. m ◆ Ka-salxona, mehribon hamshira Elmurodning esida doimiy saqlanib qoldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ДОИМИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

doimiy

Tillar

• Turkcha: daimî

OʻTIL

Ruscha _ru

doimiy
постоянный; вечный; регулярный; ◆ ~ armiya регулярная армия; ◆ ~ vakil постоянный представитель; ◆ ~ vistavka постоянная выставка (постоянно действующая); ◆ ~ ish joyi постоянное место работы; ◆ ~ suratda (или ravishda) всегда, постоянно; вечно.