dolchin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dol-chin

Etimologiyasi

DOLCHIN Bu ot asli dorchin shakliga ega boʻlib (ТжРС, 136), soʻzlashuv tilida r tovushi l tovushiga admashtirilgan: dolchin (ТжРС, 134); oʻzbek tiliga shunday tadaffuz shaklida olingan; 'tropik oʻsimlikning dorivor sifatida ishlatiluvchi quritilgan poʻstlogʻi' maʼnosini anglatadigan bu ot (OʻTIL, I, 232) asli 'kasallikni davolashda ishlatiladigan modda' maʼnosini ashlatadigan tojikcha doru otiga (ТжРСDZb) 'ol-', 'yigʻ-' maʼnosini anglatadigan chidan feʼlining chin hozirgi zamon asosini (ТжРС, 136, 137) qoʻshib hosil qilingan, ikkinchi boʻgʻindagi u tovushi aytilmagani oqibatida dorchin shakli va undan dolchin shakli yuzaga kelgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. — dolchin, koritsa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Lavrdoshlar oilasiga mansub, bargi kalin, doim yashil tropik daraxt.

2 Shu daraxtning quritilgan va ziravor hamda dorivor sifatida ishlatiladigan poʻstlogʻi. ◆ Qanisan, bolam? Manavi choyni ich. Dolchin solib dam,gaganman. S. Ahmad, „Jim-jitlik“ .

Antonimlari

ДОЛЧИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dolchin
корица, // коричный.