Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-nish-mand

Aytilishi

Etimologiyasi

DONISHMAND Bu sifat 'bil-' maʼnosini anglatadigan tojikcha donistan feʼlining don hozirgi zamon âsosidan (ТжРС, 135) -ish koʻshimchasi bilan (ТжРС, 543) hosil qilinib, 'bilim' maʼnosini anglatadigan donish otidan (ТжРС, 135) 'ega', 'molik' maʼnosini ifodalaydigan -mand koʻshimchasi bipan (ТжРС, 542) hosil kiliigan; 'bilimdon', 'yuksak akl-zakovatli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 234). ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

|f. - olim,

bilimli, dono] Mavjud ilmu hikmatlarni egallagan, baʼzi voqea-hodisalar haqida ol-dindan bashorat qila oladigan; bilimdon; olim; dono. ◆ Donishmand odam. Jasurni — ◆ jangda, donishmandni — gʻazablanganda, doʻst-ni muhtojlikda sina. Maqol . n ◆ Tirik-likning belgilaridan biri — muhabbat, deb bekor aytmagan donishmandlar. Shukrullo, „Saylanma“ . ◆ Bir donishmand: “Soli nek az bahor maʼlum ast ”, yaʼni “yilning yaxshi kelishi bahordan maʼlum ”, deb aytgan ekan. S. Ahmad. Qadrdon dalalar.

Sinonimlari

Antonimlari

donishmand. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

donishmand
обладающий знаниями, знающий, эрудированный; мудрый; // мудрец.

donishmand