duk
duk I
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashduk
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashDUK 'Charxning yigirilayotgan ip oʻradib boruvchi qismi' maʼnosini anglatadigan bu ot (OʻTIL, I, 237) ПРСda [Ouk] shaklida keltirilgan (230); ТжРСda esa duk shaklidan dug shakliga xavola berilgan, asosiy deb dug shakli taʼkidlangan (139, 138). ТжРСda dugi chrshra birikmasining "igla dikobraza" deb tarjima qilinishidan maʼlum boʻladiki, duk otining maʼno taʼrifida 'uchi ingichka tayyoqcha’ izohi berilishi lozim. Oʻzbek tilida dug shakli emas, duk shakli asosiy deyilganidan bu ot fors tilidan olinganligi ayon boʻladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
f. Sj3 - yig, duk
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashCharxning yigirilayotgan ip oʻralib boradigan qismi; yig. ◆ Har qizning oldida.. ip oʻrshxgan semiz duklar qalanib yotipti. Oybek, „Navoiy“ . ◆ U [Otash dukchi] dukni gʻuv-gʻuv aylantiradi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashduk II
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashduk
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashtakux. s. Biror ogʻir narsa ik-kinchisiga urilganda chiqadigan boʻgʻiq ovoz haqida. ◆ Eshik duk etdi. Duk etgan tovush eshitildi. m /Latif/ ◆ Chelakdan ikkinchi shisha ni olib, tagiga bir urdi-da, Sul-tonning oldiga “duk” etkazib qoʻydi. O. Yoqubov, „Larza“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashДУК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.