dukurlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

du-kur-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Dukur-dukur ovoz chiqarmoq. ◆ Shu dukurlash sekin-sekin oyoq tovushiga mubaddal boʻlib, Anvarning qu-loqlari tikkaydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Koʻchadan esa ot tuyoqlarining sabrsiz dukurlashi eshitshzdi. "Fan va turmush" .

2 Tez urmoq, tepmoq, oʻynamoq (yurak ha-qida). ◆ Darchaga yaqinlashganida, yuragi birdan dukurlab, eshik oldida toʻxtab qoldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

ДУКУРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dukurlamoq
глухо стучать; ot oyogʻaning dukurlagan tovushi eshitildi послышался конский топот.