duoxon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

du-o-xon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ia. + f. jl — yaxshi tilak

tilovchi] ayn. duogoʻy 4. ◆ Bolani koʻrsatmagan.. duoxon, azayimxon, qasidaxon.. qolmadi. "Oltin olma" . ◆ Koʻhna arkning ichkari, tash-qarisi duoxonlar, koʻchiriqchilar, romchilar, azayimxonlar, qalandaru munajjimlar bilan toʻla. S. Siyoyev, „Avaz“ .

Antonimlari

ДУОХОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

duoxon
заклинатель, чтец молитв (над больными); знахарь, лечивший чтением заклинаний, молитв.