duto

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

du-to

Etimologiyasi

\f. Lb — egilgan, ikki bukilgan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

poet. Egilgan, bukilgan, bukchaygan. ◆ Esida ona shoʻrlik, munisu yuvoshligi, Qaddining dutoligi, mehrining daryoligi. Mirtemir, „Asarlar“ . ◆ Musibat ostida rost qomati duto koʻrinur. S. Abdulla, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ДУТО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

duto
поэт. согнутый; согбенный; ◆ ~ aylamoq согнуть, сгорбить.