egik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

e-gik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Egilgan, quyi solingan; bukik. ◆ Egik boʻyin. Qaddi egik odam, j ◆ Hamza yolgʻiz edi, u boqardi tik, Uning tik qomati hech boʻlmas egik. J. Jabborov . ◆ Oʻzingni gunohkor deb sezmaganingdan keyin, nega boshing egik boʻlsin?! I. Rahim, „Ixlos“ .

2 Egilgan, qayrilgan; egri, qiyshiq, qiyshaygan. ◆ Kattakon burnining uchi bir oz egik.. S. Nurov, „Narvoy“ . ◆ ..tolningegik shoxiga qoʻngan k,ora qargʻa tinimsiz kigʻshmab, qish-ni chakiradi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .

Antonimlari

ЭГИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

egik
1 склоненный, наклоненный; поникший; ◆ ~ bosh опущенная голова, поникшая голова;
2 согнутый, согбенный; изогнутый, погнутый; ◆ ~ gavda согбенное тело;
3 изгиб.