ehtiyoj

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

eh-ti-yoj

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[arab. – muhtojlik; zaruriyat, talab, hojat]

Biror narsaga boʻlgan talab; hojat, zarurat, zaruriyat, muhtojlik. ◆ Ehtiyoj sezmok. Madaniy-maishiy ehtiyojlarni kondirmoq. Ortikcha izohga ehtiyoj yoʻk. Uning pulga ehtiyoji yoʻq. Bora-bora choʻl sahroga aylandi, odamlar va otlarning suvga ehtiyoji osha bordi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi“ . ◆ Koʻzlarim aylar hamisha Arzi muhtojlik senga, Aytchi, jonim, bormi senda Koʻz yoshimga ehtiyoj? E. Vohidov, „Muhabbatnoma“ .

Antonimlari

ЭҲТИЁЖ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ehtiyoj
потребность; необходимость, надобность, нужда; запросы; ◆ ~ga qarab по потребности; ◆ yoqilgʻiga boʻlgan ~ потребность в топливе; ◆ ~ koʻrmoq нуждаться; ◆ ~i yoʻq нет необходимости, нет надобности, нет нужды; ◆ uning pulga ~i yoʻq он не нуждается в деньгах.