epkin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ep-kin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shamol, suv va sh.k. ning oqimi, shu oqimdagi taʼsiri, urinishi. ◆ Shabada.. saraton yaylovining boshni aylan-tiradigan epkinini olib keladi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Epkinga bardosh beroshay, suv tagida bir-biriga urilayotgan katta toshlarning guldur-gulduri kishini vahimaga soladi. H. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota. ◆ Xirmonchi-lar epkin turib qolsa, kechalari ham don shopirib chiqishardi. N. Qobil, „Unutilgan sohillar“ . ◆ Shu payt uning koʻzi kechki epkin-da silkinayotgan supa yoqasidagi boʻychan may-saga tushib qoldi. N. Norqobilov, „Bekatda-gi oq uycha“ .

2 Umuman, narsaning yoʻnalishi, yoʻna-lishdagi urinish kuchi. ◆ Bu ziddiyatlarning epkini oʻsha birinchi uchrashuvdayoq esgan edi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Antonimlari

ЭПКИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

epkin
напор, порыв, толчок; течение; ◆ shabada ~i порыв ветра; волна ветра; Epkinga bardosh berolmay, suv tagida bir-biriga urilayotgan katta toshlarning guldur-gulduri kishini vahimaga soladi (Ћ. Нуъмон, А. Шораћмедов, «Ота») Грохот бьющихся друг о друга на дне, не могущих противостоять напору воды огромных камней ошеломляет (приводит в трепет).