eshelon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

e-she-lon

Etimologiyasi

\fr. echelon < echelle — zina, zinapoya; shkala

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 harb. Maxsus yuk, texnika, artilleriya, tank va qoʻshinlar ortilgan poyezd yoki avtokolonna. ◆ Harbiy eshelon, v ◆ Bizlar bir eshelon soldat, bepoyon dashtga tushib, sayozgina daryo boʻyida chodir tikib yotardik. O. Yoqubov, „Izlayman“ .

2 harb. Ketma-ket saf tortgan, birin-ketin jangga solinadigan qoʻshinlarning navbatdagi guruhi. ◆ Birinchi eshelon, v ◆ Avia-razvedkaning maiumotiga qaraganda, dushman biz tarafga ikkinchi eshelonini burgan. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

3 Bir xil yuk ortilgan, bir maqsad bilan joʻnatilgan poyezd yoki avtomobillar qatori. Paxta ortgan eshelotgar ketma-ket oʻtmoqda. v ◆ Stansiyadan telefon qilishdi. Eshelon kelibdi. Yuklarni ertadan qoldir-may tashib olmasak, shtrafga kirar emish. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .

Antonimlari

ЭШЕЛОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

eshelon
эшелон; ◆ harbiy ~ воинский эшелон; ◆ yuk ~i эшелон с грузом.