Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

e-shon

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

ESHON Bu birlik asli bir kishiga qarata xurmat koʻrsatib aytiladigan 'ular' olmoshi boʻlib, keyinchalik 'kishilar orasida obroʻ kozongan ruhoniy' maʼnosini anglata boshlagan (OʻTIL, II, 458).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

fors. – koʻplikdagi shaxs olmoshi: ular; mulla, shayx;

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

Dindorlar orasida maʼlum obroʻ qozongan ruhoniy, din peshvosi; ◆ Bu eshon birov bilan soʻzlashganda, oʻzini xuddi kimga qaysi jannatdan oʻrin berish toʻgʻrisida xudo bilan soʻzlashib kelganday tutardi. A. Qahhor, „Toʻy.“

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ЭШОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

Ruscha _ru

eshon
1 ишан (духовное лицо);
2 Ишан (имя собств. мужское).

eshon

Oʻzbekcha (uz) tahrirlash