Oʻzbekcha (uz)
tahrirlash

Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash

fa-rish-ta

Aytilishi tahrirlash

Etimologiyasi tahrirlash

Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash

Maʼnosi tahrirlash

[f. - malak, hur, gʻil-

mon] 1 Islomda va b. baʼzi dinlarda xudo-ning amrini bajaruvchi gʻayritabiiy mav-judot; malak (farishtalar son-sanoqsiz boʻlib, har biri maʼlum vazifani bajaradi). Baʼzi rivoyatlarga qaraganda, farishtalar jannatdagi kavsar suvidan.. qumgʻonlari-mizga quyib ketar emish. M. Muhammadjo-nov, Turmush urinishlari. Farishta, malo-yiklar — nurdan, siz bilan biz loydan yara-tilgan. "Malikai ayyor".

2 koʻchma Yaxshi xulq-atvorga ega boʻlgan va goʻzal (koʻpincha ayollar haqida). Bu xotin toʻgʻrisida mulla Norqoʻzi shunday fikrda: agar farishta ilgari oʻtgan boʻlsa — shuning onasi, endi tugʻilsa — shuning bolasi boʻladi, agar hozir yer yuzida boʻlsa — shu xotinning oʻzi. A. Qahhor, Asarlar. Vo ajabo! Bu kim boʻldi? Choʻrimi yoki bir ofatijon farish-tami?\amza, Boy ila xizmatchi.

3 koʻchma Fayz, ziynat. Ayolning sarishta-si — roʻzgʻorning farishtasi. Maqol. tya Ha, ota — koʻcha kishisi, ona uy farishtasi boʻ-lar ekan. L. Tojiyeva, Mehrim sizga, odam-lar.

4 koʻchma Pokiza, musaffo; begunoh. Ajo-yib odamsan-da, doʻstim, ajoyibsan, farish-tasan. Shukrullo, Saylanma. Shu kungacha Ravshan oʻzini halolman deb farishta sanab yurdi. "Yoshlik".

Farishtasi bor Jozibali, fayzli. Eson Davlat begim suratni qoʻlga oldi va Navoiy tasviriga beixtiyor qiziqib: -Yuiarida fa-rishtalari bor zot ekanlar, — deb qoʻydi. P. Qodirov, Yulduzli tunlar. Farishtasi yoʻq Oʻziga jalb qiladigan fazilati, koʻrki yoʻq; xosiyatsiz. Farishtasi yoʻq uy. yat Kuyovning yuzida farishtasi yoʻq, Hojarxon, farishtasi yoʻq. Koʻngilga xush kelmagan nikoh xudoga xush kelmaydi! A. Qahhor, Tobutdan tovush. Iblis ustozlaringning farishtasi yoʻq kitoblarini yondirib, kullarini koʻkka so-vurdim. K. Yashin, Hamza. Farishtasi qochmoq Fayzsiz, koʻrimsiz boʻlib qolmoq; qut-barakasi yoʻqolmoq. Lekin yolgʻizlik battar ezdi. Uydan farishta qochgan, tabassum oʻch-gan edi. A. Muxtor. Asarlar. Beshvaqt namoz-ni kanda qilma! Boʻlmasa, uyingdan farishtalar qochadi. Hamza, Boy ila xizmatchi. Supurilmagan hovlidan farishta qochadi. N. Aminov, Qahqaha.

Sinonimlari tahrirlash

Antonimlari tahrirlash

ФАРИШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari tahrirlash

farishta

Ruscha ru

farishta
1 миф. ангел, небожитель (обладающий, по религиозным воззрениям, парой крыльев за спиной житель рая);
2 перен. добронравный, умный и красивый (чаще о женщинах); ангелоподобный, ангельский; // ангел;◆ ayolning sarishtasi - roʻzgʻorning farishtasi посл. аккуратная женщина - ангел дома; ◆ farishta xotin необыкновенно красивая (ангелоподобная) женщина; ◆ farishtasi yoʻq = farishtasiz; farishtasi yoʻq odam невзрачный, неприятный, несимпатичный, непривлекательный человек.