faromush

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fa-ro-mush

Etimologiyasi

\f. jj.1 jj — unutish; unu-tilgan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Parishonxotir, xayolchan, xayoli qoch-gan holatda, oʻzini unutgan holda. Onasi-ning savoliga javoban Sevargul faromush bosh irgʻab, noxush chimirilib qoʻydi.. N. Qili-chev, Chigʻiriq. Asror derazadan tashqariga faromush, kayfiyatsiz qaradi: haliyam qor yogʻyapti. "Sharqyulduzi".

Faromush boʻlmoq esk. kt. Xayoldan koʻta-rilmok, esdan chiqmoq, unutilmoq. -Qaysi gap? — dedi xon chimirilib, — nechukdir, xotirimdan faromush boʻlibdur. S. Siyoyev, Avaz. Faromush qilmoq (yoki aylamoq) Unut-moq, esdan chiqarmoq. -Hay mullo Solih, yana bir gapni faromush qilibman! — dedi hazra-ti mudarris. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon. Nogox, ul pahlavonning hovlisiga borur yoʻl-ni faromush qilganimni sezdim. "Sharq yul-duzi". Faromush aylamas bir nafas xalqing, Magar yuraklarda qoʻyolsang haykal. A. Oripov, Yillar armoni.

Antonimlari

ФАРОМУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

faromush
книжн.:◆ ~ boʻlmoq быть забытым, преданным забвению, забываться; ◆ ~ qilmoq забывать, предавать забвению.