farrosh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

far-rosh

Etimologiyasi

a. oilya — xizmatkor; malay; yigʻishtiruvchi; qorovul

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 tar. Koʻcha-koʻy, hovli va bogʻlarga suv sepib, supurib-sidirib yuruvchi xizmatkor; qorovul. Oʻnlab farroshlar hafsala bilan yer supurgan, meshkobchilar etaklarini belboqqa qistirib, suv sepgan. S. Siyoyev, Avaz. Eshikda qari farrosh Hoji Solih paydo boʻldi. U darvishnamo, kamtarin, xayolchan kishi edi. Oybek, Navoiy.

2 Idora yoki muassasalarda xonalarni supurib-sidiruvchi xodim. Farroshlarimiz yetarli, har kuni peshtaxtalar tozalanib, xlor bilan yuviladi. Gazetadan. Ikki yildan keyin bozorning farroshi unga odam qoʻydi. Sh. Xolmirzayev, Ogʻir tosh koʻchsa.

Antonimlari

ФАРРОШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkcha: çöpçü

Ruscha _ru

farrosh
1 слуга; прислужник; ◆ ~ boʻlmoq стать слугой;
2 сторож при мечети, мавзолее и т. п.; дворник, подметальщик, поливальщик дворов, улиц и т. п.