gʻaladon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-la-don

Etimologiyasi

a. + f. (jb-di — gʻalla idi-shi, don saqlanadigan joy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Omborda galla (don, un) saqlash uchun atrofi oʻralgan joy. ◆ Toʻxta oxun oshxona eshigining chap bi-qinidagi soʻrida, kattakon gʻaladon yonida oʻtirardi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.

2 Stol, javon va sh.k. larning narsa solib qoʻyiladigan tortmasi, yashigi. ◆ Kitob javonining pastki gʻaladoniga doim eng kerakli hujjatlarini qoʻyardi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Professor stol gʻaladoni-dan gazeta olib, ikkala ayolning tumshugʻi tagida silkitdi. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ .

3 Pul yoki mayda buyumlar saqlash uchun xizmat qiladigan yashik, quticha. ◆ Gʻaladonni hisoblab koʻrsam, olti tanga bir miri boʻp-ti. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .

Antonimlari

ҒАЛАДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkcha _tr : çekmece

Ruscha _ru

gʻaladon
1 ящичек или сундучок для денег; копилка;
2 ящик шкафа или стола;
3 шкатулка.