gʻamgin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻam-gin

Etimologiyasi

GʻAMGIN Bu sifat tojik tilida 'ruhiy azob' maʼnosini anglatadigan arabcha gam otiga (АРС, 570) tojikcha -gin qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'qaygʻuli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL,P, 651).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — gʻamli, qaygʻuli;

xafa, maʼyus] 1 Ruhini gʻam egallagan ho-latli; qaygʻuli. ◆ Oyqiz gʻamgin Lolaning yel-kasiga qoʻlini qoʻyib, alohida mehribonlik bilan gapirdi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Kampir chap yonida oyogʻining uchi bilan yer chizib turgan gʻamgin Adolatga boqdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

2 Gʻam, qaygʻu ifodali. ◆ Bir ozdan keyin oʻychan, gʻamgin qiyofada Kimyoxon kirdi. N. Aminov, „Qahqaha“ . ◆ U oʻz taqdirini bilib olmoqchi boʻlgandek, yigitga tik boqdi va gʻamgin nigohga duch keldi. "Yoshlik" .

Antonimlari

ҒАМГИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

gʻamgin

Ruscha _ru

gʻamgin
грустный, печальный, горестный; // грустно, печально, горестно; ◆ ~ ashula грустная, печальная песня; ◆ ~ boʻlmoq пригорюниться; печалиться.