gʻilay

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻi-lay

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qaraganda koʻz qorachiqlari bir tomonga yoʻnalmaydigan, toʻgʻriga qaray olmaydigan, koʻz soqqasi qiyshiq oʻrnash-gan. ◆ Gʻilay bola. Gʻilay koʻz. Bir koʻzi gʻilay. Koʻzini gʻilay qilmoq. m ◆ Koʻz oldida "goʻsh-tingni burdalayman!" deb koʻzini ola-kula qilib turgan oʻgay ona va uning qarindoshi — gʻilay xotin turardi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Gʻilay koʻzni toʻgʻrilaydigan davolardan biri koʻzoynakdir. "Fan va turmush" .

Gʻilay boʻlmoq ayn. gʻilaylanmoq. ◆ ..yut-qazgan chogʻlarida dargʻazab koʻzlari gʻilay boʻ-lib ketardi. Mirmuhsin, „Chodrali ayol“ . Bi-lay qaramoq Yomon munosabatda boʻlmoq; yoqtirmaslik. ◆ Terimga kelganda kim yomon — Yigitalining mashinasi yomon. Shu borada necha karra oʻrtaga tushib, terlab chiqsa ham, kuzga kelganda, [Safarbarov] mashinaga gʻilay qaraydi. I. Rahim, „Zangori kema kapitani“ .

Antonimlari

ҒИЛАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻilay
косой, косоглазый; ◆ koʻzni ~ qilmoq скосить глаза.