gʻilof

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻi-lof

Etimologiyasi

a. ejyii — xatjild; qoplama; qobiq, poʻstloq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Buyumni tashqi shikast-dan sakdash uchun solib qoʻyiladigan, shu buyum shakliga moslab tayyorlangan maxsus jild, quti, qin. ◆ Koʻzoynak gʻilofi. Miltiq gʻilofi. Koʻrpaning gʻilofi. Gʻijjakning gʻi-lofi. Gʻilofga solmoq. m ◆ Boʻronboy gʻilof-ning bogʻichini yechib, dutorni oldi, torlarini cherta-cherta, uzoq sozladi. O. Husanov, „Qoʻshiqchining taqdiri“ . ◆ Men kirishim bilan Rasulov oq surpdan gʻilof kiygizilgan kreslosini orqaga surib, oʻrnidan turdi, kabi-netning yarmiga kelib koʻrishdi. R. Fayziy, „Suvchi“ . ◆ Sharofat xola derazadan qarasa, eshik tagida bir mashina yigit-qizlar. Yelkalarida ryukzak, kuzovda gʻilof kiygizilgan juft-juft changʻilar. A. Muxtor, „Chinor“ .

2 koʻchma kam qoʻll. q. maska 1. ◆ Tuhmatchi-ning toshi yomon, Gʻiybatchining — gʻilofi. Maqol .

Antonimlari

ҒИЛОФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

gʻilof

• Ozarbayjoncha: zarf

Ruscha _ru

gʻilof
чехол; футляр; ◆ miltiq ~i чехол ружья; ◆ koʻzoynak ~i футляр для очков; ◆ koʻrpaning ~i верх и низ ватного одеяла; ◆ koʻrpani ~ qilmoq = ◆ koʻrpani gʻiloflamoq (см. gʻiloflamoq).