gʻir
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashgʻir
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashmaw. s. Narsaning tez aylanishi yoki tez harakat qilishi tufayli hosil boʻ-ladigan tovushni bildiradi. ◆ Motor parra-gi bir gʻir etdi-yu, toʻxtadi.
- Gʻir etib Tezlik bilan, bir lahzada, darrov. ◆ Vaqt gʻir etib oʻtib ketadi. m ◆ Poyezdga bilet olingan kuni Mastura xola yana koʻz yoshi qildi: -Gʻir etib kelding-u, gʻir etib ketyapsan-a, onam? J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . Gʻir etgan shamol (yoki shabada) yoʻq Ozgina \am shamol yoʻq, shamol butunlay yoʻq. ◆ Saratonning jimjit, zimziyo kechasi. Havo dim. Gʻir etgan shabada yoʻq. M. Osim, „Sehrli soʻz“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҒИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.