gʻor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻor

Etimologiyasi

a. jli — magʻora, ungur; chuqurlik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Togʻ, tepalik kabilar ostida, bagʻrida ta-biiy holda vujudga kelgan katta hajmli boʻshliq. ◆ Togʻning tagida gʻor boʻlib, unda ilonlarning podshosi — Ajdar sulton yolgʻiz turar edi. "Ertaklar" . ◆ Bu tepaning shimoli-gʻarbiy yonbagʻrida bir gʻor bor edi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Uzbekistonda koʻrshapalakni gʻorlarda, boʻgʻopiar tagida uchratish mumkin. "Fan va turmush" .

Sinonimlari

ungur.

Antonimlari

ҒОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Chuvashcha _cv : çĕр хăвăлĕ
• Yoqutcha _sah : хайа хаспаҕа

Ruscha _ru

gʻor
пещера; подземелье, грот; // пещерный; ◆ ~ qubbasi пещерный свод.