gʻoziy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻo-ziy

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — bosqinchi, zabt, isti-

lo qiluvchi; gʻazot qiluvchi] esk. din. Gʻazot-da, muqaddas urushda qatnashuvchi, oʻz eʼ-tiqodi yoʻlida jang qiluvchi. Bu muqaddas jangda oʻlgan — shahid, oʻldirgan — ◆ gʻoziy. N. Safarov, „Sharq tongi“ . - Tirik boʻlsalar, gʻo-ziy boʻlib kelarlar, agar tangrining buy-rugʻi bilan ajallari yetgan boʻlsa, shahid boʻlarlar; soʻramoq nega kerak? — deb sovuq-qonlik bilan javob berdi otliq. S. Ayniy, Qullar.

Antonimlari

ҒОЗИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻoziy I
1 рел. борец за веру, участник священной войны;
2 Гази (имя собств. мужское).

gʻoziy II
уст. газообразный; ◆ ~ moddalar газообразные вещества.