gʻudda
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
gʻud-da
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Arabchadan غُدَّة — bez; shish, gʻurra.
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
Odam, hayvon yoki oʻsimlik aʼzosining, narsaning biror joyida boʻrtib chiqqan shish, boʻrtiq, qabariq. ◆ Uning qoiglari salgina chimirilib, peshonasining oʻrtasi gʻudda boʻldi. S. Anorboyev, „Hamsuhbatlar“ ◆ Oppoq boʻlib yotibdi hamma yoq. Gʻudda-gʻudda qor toʻdalari koʻrinadi. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik“ ◆ Sigir tilidagi gʻudda-gʻudda qora narsalarni koʻrib, hayron boʻldik. A. Mirahmedov, „Kulgan chechaklar“
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ҒУДДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.