gʻudur
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
gʻu-dur
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
\a. jl±. —"gʻadir" s. ning koʻpl.] Sirt yoki tashqi tomoniga turli narsa-(lar) boʻrtib chiqqan, gʻadir-budur, notekis. ◆ -[Sultonning] Gʻudur, qoʻpol qoʻli juda ogʻir ekan — yelkamni bosib tushdi, lekin boʻsh kelmadim, tikka turaverdim, — dedi Ahmad. A. Muxtor, Davr mening takdirimda. ◆ Oʻrni-dan sakrab turib, qoziqqa osigʻliq gʻudur sochiqni oldi. A. Xoliqov, „Chipqon“ . ◆ Qiz oʻng qoʻlini stolga qoʻyib oʻtirgan edi. Bu qoʻl-ning har tomiri, har gʻuduri Elchibekning koʻnglida yod. A. Muxtor, „Tugʻilish“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ҒУДУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari tahrirlash
Ruscha ru
gʻudur
бугорчатый, бугристый, шероховатый, заскорузлый; ◆ ~ qoʻllar заскорузлые руки;
2 грубый, шероховатый; ◆ ~ movut грубое сукно;
3 шероховатость, бугор, бугры; ◆ ~ini tekislamoq загладить шероховатости.