gʻulduramoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻul-du-ra-moq

Etimologiyasi

GʻULDURA— eshitilar—zshitilmas holda, noaniq gapir-¹. Zaynab oʻzining jatosini angladi va gapi— rolmai gulduradi (Abdulla Qodiriy). Bu feʼl eski uzbek tilida gʻuldur-gʻuldur tovushga taqlid soʻzi-dan —a qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 442; kuldura- 1.

'bormotat'); keyinchalik a unlisi ä unlisiga almash-gan: gʻuldur + a = gʻuldura- > gʻuldurä-. Bu feʼl OʻTILga xato ravishda gʻuldiramoq shaklida kiritilgan.

h
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Eshitilar-eshitilmas qilib noaniq gapirmoq, oʻzicha allanima-lar demoq; gʻudullamoq, gʻudranmoq. ◆ Kudrat halqumiga bir nima tiqilganday gʻuldurab, singlisining qoʻlini itarib tashladi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Zaynab oʻzining xatosini angladi va gapirolmay gʻulduradi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ҒУЛДУРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.