gʻururli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-rur-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Gʻururlanish hissi kuchli, gʻururi baland. ◆ Gʻururli yigit.

2 Kibr-havoli; takabbur. ◆ Ahmad maxdum aslida kibrli va gʻururli odam. S. Ayniy, „Esdaliklar“ .

Antonimlari

ҒУРУРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻururli
1 гордый; горделивый; задорный;
2 важный, высокомерный, чванный.