gʻuvullamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-vul-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Toʻxtovsiz, davomli tarzda "gʻuv-gʻuv" ovoz chiqarmoq. ◆ Tashkarida Kuturgan shamol gʻuvullab, darchani itarar, uning tirkishlaridan kor uchkunlarini ir-gʻitardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Koʻcha-dan mashina eshigining taraqlab ochilib-yopilgani, motorning gʻuvullagani eshitildi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ . ◆ Arining uyasiga choʻp sukib, bir koʻzgʻab koʻysa, kechgacha tinmay gʻuvullab yotadi. M. Hazratqulov, „Jurʼat“ . ◆ Ular chillak oʻynayotgan boʻlsa kerak, har dam-har damda qaysisidir gʻuvullab yugu-radi. "Yoshlik" .

2 Turli xil tovushli va harakatli ho-latga kelmoq; shov-shuv yoki gʻovur koʻtarmoq. ◆ Tanaffus eʼlon kilindi. Tomoshabinlar ini buzilgan aridek gʻuvullab kolishdi. S. Ab-duqahhor, „Sanamay sakkiz dema“ . Hokim gʻu-vullayotgan xalkko korab gapirdi. M. Ismoiliy, Fargʻona t. o. Kzub bozorga oʻxshab gʻu-vullab qoldi. "Yoshlik".

Boshi (yoki kallasi, miyasi) gʻuvullamoq Charchash, toliqish va sh. k. dan bosh ichida ogʻriq aralash gʻuvullashga oʻxshash shovqin sezmoq. ◆ Kun boʻyi suv ichaman, tomogʻim qaq-rab, boshim gʻuvullaydi. R. Azizxoʻjayev, „Yashil chayla“ . ◆ Nizomjonning kallasi gʻuvullab, qoʻl-lari mushtga aylandi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Ali-mardon uning har bir harakatini diqqat bilan kuzatar, miyasi gʻuvullab ketgan, chal-kash tuygʻular ichida toʻlqinlanar edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . Qulogʻi gʻuvullamoq ayn. qulogʻi shangʻillamoq q. shan-gʻillamoq.

Antonimlari

ҒУВУЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻuvullamoq
гудеть; выть, завывать; shamol gʻuvullayapti ветер гудит; ветер воет, ветер завывает; telegraf simlari gʻuvullab turadi гудят телеграфные провода;
2 жужжать; шуметь; arilar gʻuvullayotir осы жужжат.