girdigʻum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gir-di-gʻum

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kaltabaqay, miqti, baqaloq (odam haqida). ◆ Choyxonachi ellik yoshlarda boʻlgan yumaloq, girdigʻum odam. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Kallador, girdigʻumdan kelgan rais haddan tashqari xushchaqchaq edi. M. Muhamedov, „Qahramon izidan“ .

Antonimlari

ГИРДИҒУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

girdigʻum
приземистый и крепкий, коренастый (о человеке).