goʻsxoʻr

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

goʻs-xoʻr

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. — tentak, anqov|

Birovga yem boʻluvchi laqma, goʻl odam. ◆ -Boʻl-di, xoʻjayin! Bugundan boshlab sizga tekin-ga ishlaydigan goʻsxoʻr yoʻq!! — dedi Muham-madkarim. M. Oʻrinxoʻjayev, „Unutilmas kunlar“ . ◆ Kimdir gap qotdi: -Xotinini kolxoz raisiga qoʻshib qoʻyadigan goʻsxoʻr yoʻq. S. Ahmad, „Hukm“ .

Antonimlari

ГЎСХЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

goʻsxoʻr
оставшийся в дураках, одураченный; объедаемый (вследствие своей доверчивости или доброты); ◆ ~ boʻmoq быть одураченным, быть объедаемым (кем-л.); ◆ ~ qilmoq одурачивать, объедать (кого-л.), объегоривать.