goʻyanda

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

goʻ-yan-da

Etimologiyasi

\f. lZ-tjZ — hikoya qiluvchi, aytuvchi; notiq, suxandon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qadimda toʻy, sayil-tomosha va shodiyonalarda hikoya, qissa aytuvchi kishi.

2 Hofiz, ashulachi. ◆ Sheroziy yigirma besh yoshlar chamasida boʻlib, ovozi jaranglagan, balogʻatga yetgan, endi mustaqil goʻyanda boʻlgan payti edi. J. Sharipov, „Xorazm“ .

3 etn. Taʼziyada yigʻini boshlovchi, marhumning yaxshi xislatlarini aytib yigʻlovchi ayol.

Antonimlari

ГЎЯНДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

goʻyanda
певец; сказитель.