gulkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gul-kor

Etimologiyasi

GULKOR Bu ot tojikcha gul 1 otiga (q.) 'yasovchi', 'qiluvchi' maʼnosini ifodalaydigan -kor koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'gul shaklidagi naqsh oʻyuvchi yoki yasovchi usta' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1, 197).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. ji<K — bogʻbon; gul oʻsti-ruvchi] Naqsh-gul oʻyuvchi yoki yasovchi usta, mutaxassis. Unga ◆ [usta amakiga\ kulo.iar, gulkorlar va chitgarlar kabi ustalar oʻz ishlari uchun chizma naqshlar buyurar edshar. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Texnik, prorab kerak, gʻishtchi, suvoqchi gulkor, mohir duradgorlar kerak. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Antonimlari

ГУЛКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gulkor
резчик (по дереву, ганчу и пр.)